Και με τρομάζουν οι αλλαγές
Δεν είναι η αγάπη ένα παιχνίδι ασφαλές
Τέτοιες βραδιές μπαίνουμε μέσα σε φωτιές
Σε ένοχες σκέψεις μυστικές
Λόγια κουβάρια που τυλίγουν τις καρδιές
Άλλα λέω άλλα κάνω κι άλλα εννοώ...
Γίναμε καρδιά μου ίδιοι μες στο ίδιο μας παιχνίδι
Μοιάζουμε, πόσο μοιάζουμε...
Τέτοιες βραδιές τι λεν’ τα βλέμματα μας πες
Που ’ναι γεμάτα αστραπές
Δεν έχει η αγάπη μόνο όψεις τρυφερές
Εγωισμοί, δειλές κι αμήχανες σκηνές
Δικές μας άμυνες σκληρές....
Δυσκολα αφηνεσαι....
Labels: Μιχάλης speaking...
posted by Winnie @ 6:27 PM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home