Δν το πολυσκέφτηκα όταν αποφάσισα να ερθω παρασκευή βράδυ για να γλιτώσω την κίνηση της επομένης και στο δρόμο ομολογώ πως ήμουν κουλ. Όταν όμως άνοιξα την είσοδο και μου'ρθε αυτή η γνώριμη μυρωδιά του σπιτιού "του παππού&της γιαγιάς"λύγισα. Όταν δε μπήκα στο σπίτι,στο άδειο πλέον σπίτι τότε.. Δεν ξέρω!πρώτη φορά μετά από 21 χρόνια αυτό το σπίτι το βρίσκω άδειο. Πάντα ήταν κάποιος εδώ.. Έχουμε ζήσει πολύ όμορφες στιγμές εδώ,γεμάτες αγαπη,γέλια,αστεία,χαμόγελα. Ακόμη και τα τελευταία 6 χρόνια που περάσαμε δύσκολα υπήρχε πάντα αγαπη..!! Και τώρα.. Τώρα ησυχία. Τώρα έμειναν οι φωτογραφίες να μας θυμίζουν όσα ζήσαμε..
Καλό σας ταξίδι. Ξέρω ότι μας βλέπετε από 'κεί πάνω, μαζί πλέον,και χαμογελατε!
Σας αγαπώ πολύ και μου λείπετε ακόμη περισσότερο. Καληνύχτα..
Labels: γυρνώντας για πρώτη φορά στο άδειο σπίτι
posted by Winnie @ 12:26 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home