Όνειρα και σκέψεις...

Τελικά για οτιδήποτε κάνεις στη ζωή σου πληρώνεις ένα αντίτιμο. Είτε υλικό, είτε άυλο..
Γιατί όμως;; Επειδή προσπαθείς να κάνεις- πετύχεις αυτό που θεωρείς το καλύτερο για τον εαυτό σου, πρέπει να δώσεις κάτι. Είναι γνωστή η περίοδος που πέρασα ή καλύτερα να πω η άσχημη περίοδος που πέρασα που δεν ήξερα τι μου ξημέρωνε, που δεν ήξερα αν θα συνέχιζα να μένω Θεσ/νίκη. Τελικά έμεινα.. Ένας «γνωστός» μου, μου είπε πριν λίγες μέρες «μόνο μην το μετανιώσεις». Δεν το έχω μετανιώσει, απλά σκέφτομαι..
Είναι το 1ο Πάσχα, ή καλύτερα οι πρώτες «διακοπές» που δεν θα πάω καθόλου Καρδίτσα (τουλάχιστον όπως δείχνει ως τώρα η κατάσταση). Η άδειά μου είναι από Μ. Παρασκευή μέχρι και τη Δευτέρα του Πάσχα. Αυτές τις μέρες λογικά τις περνάς οικογενειακά, και οι γονείς μου είναι Μουδανιά (για τους γνωστούς κ μη εξαιρετέους λόγους), οπότε, θα πάω εκεί. Είναι δύσκολο για μένα. Δεν έχω συμβιβαστεί ακόμη με την όλη κατάσταση, απλά προσπαθώ λόγω των γονιών μου. Κι εδώ έρχεται το «αντίτιμο» της Θες/νίκης. Αν έκανα πρακτική στην Καρδίτσα, θα έβλεπα τους φίλους μου και τις μέρες της άδειάς μου, θα πήγαινα Μουδανιά και όλα καλά κι ωραία. Τώρα όμως;; Δεν θα δω κανέναν. Πότε θα τους ξαναδώ;; Ιδέα δεν έχω.. Φαντάζομαι κάπου μέσα στο καλοκαίρι. Ή θα ανέβουν αυτοί, η θα πάω εγώ για ένα σαβ/ριακο. Πώς αλλάζουν όλα, ε;;
Απ’ την άλλη, βέβαια, ίσως αν πήγαινα Καρδίτσα, να σκεφτόμουνα τα ίδια για τους φίλους μου εδώ, στη Θεσ/νίκη. Φαύλος κύκλος λέγεται αυτό;; Μάλλον… Τι να πω;;
Δεν ξέρω. Τελικά, ίσως μεγάλωσα. Πρέπει να αρχίσω να το παραδέχομαι. Βασικά, πρέπει να το συνειδητοποιήσω (όπως και πολλά άλλα που γίνονται) και μάλλον να συμβιβαστώ με την ιδέα έτσι ώστε να αρχίσω να προσαρμόζω τη ζωή μου πάνω σε αυτό. Γιατί να είναι όλα τόσο δύσκολα;; Θα μου πεις «και που ‘σαι ακόμη κοπελιάαααααααα!!».
Ουφ!
Απόρροια των παραπάνω ίσως και να είναι οι διάφορες σκέψεις που περνάνε τον τελευταίο καιρό από το μικρό μου μυαλό. Τι εννοώ.. Απ’ τη στιγμή που τελικά έμεινα Θεσ/νίκη, πρέπει να επαναπροσδιορίσω κάποια πράγματα. Πρέπει να τραβήξω γραμμή πορείας για την τώρα και μελλοντική ζωή μου. Πλέον, ασυναίσθητα μάλλον, έχω περισσότερες απαιτήσεις από τον εαυτό μου και από τη ζωή μου γενικότερα. Είχα αφήσει «φλου» κάποιες καταστάσεις όταν ήμουν στον μεταίχμιο «μένω- φεύγω» και τώρα, πρέπει να τις ξεκαθαρίσω. Πρέπει να αναλάβω δράση, να δω τι μου γίνεται.. Αν θέλω να συνεχίσω να περνάω καλά και θέλω να καλυτερεύσω κάποια πράγματα, πρέπει να «μεγαλώσω», να ωριμάσω. Έστω και λίγο..
Θα δυσκολευτώ, το ξέρω, αλλά όπως είπαμε, έχουμε κάποια χρέη, κάποια αντίτιμα να πληρώσουμε.
«Αρκεί και μόνο μία στιγμή για να αλλάξει η ζωή σου.
Φρόντισε τουλάχιστον, να είσαι εκεί..»
Στην 1η στιγμή που μου άλλαξε τη ζωή, δεν ήμουν εκεί.
Στη 2η ήμουν εκεί και είμαι έτοιμη να την ξεπληρώσω…

posted by Winnie @ 12:58 PM