Tuesday, September 12, 2006

Είσαι στο περίπτερο...
Έχεις τα hands- free κ ακούς μουσική, αλλά τα βγάζεις για να μιλήσεις με τον περιπτερά. Όταν τα βάζεις ακούς τη μελωδία για τους "κοινούς θνητούς" κ τα άγνωστα νούμερα. Δν κοιτάς αριθμό ή αν βγάζει όνομα απλά το σηκώνεις.
"Έλα, Winnie εσύ;;"
Γνώριμη φωνή, σαν του krizz. Αλλά δν είναι ο krizz
"Ναι, εγώ είμαι"
"Ο φ΄λξλασφξάλσκφάσ είμαι"
κ μέχρι να συνειδητοποιήσεις ότι είναι ο καθηγητής της πτυχιακής σου αυτός που σου μιλάει (ναι, αυτός που του είχες στείλει Mail κ του έλεγες μέχρι τις 13- 10 να ξεμπερδεύεις με την παρουσίαση), σου πέφτει το hands- free! (γ@μώ την τύχη μου δλδ!)
"Μισό λεπτό, σας χάνω..! Δν σας ακούω!"
Βάζεις το ακουστικό πάλι..
"Ναί, πείτε μου!"
"Έλεγα, λοιπόν, ότι μίλησα με τον κ. ΄λκξφ΄ξ΄λασκξφάσφ κ μου είπε ότι μπορεί την Τετάρτη"
Κόκκαλο... Καρδιακή προσβολή να το πω;; Εγκεφαλικό;; Θα σας γελάσω!
"Τετάρτη;; Σε 2 μέρες;;;;;;;;"
"Ναι, γιατί δν μπορείς;"
"ΕΕΕεεε.. Είναι πολύ κοντά... Δν προλαβαίνω να προετοιμαστώ!"
"Ε, τι να προετοιμαστείς, δν θα είναι κ ιερά εξέταση!"
(σ.σ. θέλω απαραιτήτως 10! Μου έφυγε ο ...... για να την κάνω! Μέχρι τας Αθήνας έφτασα!)
"Δν μπορείτε να το κάνουμε αργότερα;;"
"Ε, επειδή εσύ είπες ότι θέλεις να ξεμπερδεύεις..."
"Σας είπα μεχρι 13 Οκτώβρη, έχουμε καιρό..."
........................
Το καλό της όλης υπόθεσης είναι ότι είμαι πολύ τυχερή ως προς τον καθηγητή.
Είναι αρκετά συζητήσιμος, κατά τη διάρκεια της εργασίας άκρως συνεργάσιμος κ όποτε τον χρειάστηκα ήταν εκεί. Κ σε mail απαντούσε πάντα γρήγορα κ τηλέφωνα σήκωνε.. Δν έχω κανένα παράπονο!
Απόρροια (έτσι γράφεται; ) της παραπάνω παραγράφου είναι ότι για ακόμη μία φορά δν με απογοήτευσε κ ορίσαμε την άλλη Τετάρτη (20 Οκτώβρη θαρρώ; ) να γίνει η παρουσίαση.
Λεπτομέρειες προσεχώς...
Ας πάνε όλα καλά....
Κ μετά;; Ορκωμοσία...
Κ μετά;; Ζόρια..!
Κ μετά;; σε άλλο post... ;)