τελικά, τι αξίζει για να χαλασεις μία φιλία χρόνων; οι υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν; η αναισθησία στον πόνο του άλλου; η μη κατανόηση σε καταστάσεις που είναι κατα κάποιο τρόπο προβληματικές; η ελλειψη εμπιστοσύνης; η ανωριμότητα της ηλικίας;
και διάφορα άλλα...
Μετά απο 3,5 περίπου χρόνια μιας κατεστραμένης φιλίας και έχοντας μία άλλη στο πρόσφατο παρελθόν, αναρωτιέμαι τελικά τι δεν πήγε καλά.
Καταλήγω ότι την πρώτη φορά ήμουν υπερβολική στην αντίδρασή μου. Μάλλον κάπου εδω κολλαει ο "η ανωριμότητα της ηλικίας" και μάλλον (ναι το παραδέχομαι) οτι με είχε πολύ καλομαθημένη ο τότε κολλητός μου. Με το τωρινό μου μυαλό σκέφτομαι ότι αν αυτό συνέβαινε τώρα ή αν ψυχολογούσα τότε πιο σωστά την κατάσταση, το πιο πιθανό είναι να με πείραζε και πάλι αλλά όχι σε σημείο να καταστρέψω μία φιλία χρόνων.. Οπότε πιο είναι το πόρισμα;; Λάθος αντίδραση και υπερβολική. Όμως ο χρόνος πισω δεν γυρίζει και έχει περάσει αρκετός καιρός. Απλά αυτό που επικρατεί τώρα είναι μια ουδέτερη κατάσταση. Λέγοντας ουδέτερη εννοώ οτι πλέον χαιροτιόμαστε όταν βρισκόμαστε και όταν ρωτάμε το πιο απλό "τι κάνεις;" το εννοούμε..
Δεν ξέρω αν αυτό μου αρκεί, αλλά τουλάχιστον είναι κάτι.
Όσον αφορά τη δεύτερη κατεστραμένη φιλία, καταλήγω οτι μετά απο χρόνια, όταν θα το σκέφτομαι δεν θα το έχω μετανιώσει. Εδώ κάπου κολλάνε "η αναισθησία στον πόνο του άλλου" και η "αχαριστία".. Γενικά, δεν συγχωρώ εύκολα. Κ ειδικά όταν πρόκειται για ψέμα ή αχαριστία, εκεί είναι που βάζω οριστικό Χ και στη συγκεκριμένη περίπτωση η αχαριστία ήταν μεγάλη... Δε μπορεί μία από τις κολλητές σου που κι αν έχεις κάνει τόσα πράγματα γι αυτήν, ενώ ξέρει την κατάσταση που ζει η οικογένειά σου εδώ και 2 χρόνια και όταν αυτή η κατάσταση λήγει με τον χειρότερο τρόπο να γυρνάει να σου λέει λόγια τόσο εγωιστικά με τόση ψυχρότητα που αν σε έναν απλό περαστικό να εξηγούσες την κατάσταση που ζούσες θα σου έλεγε απλά και ειλικρινά "Λυπάμαι ρε συ.. Πώς το αντιμετωπίζεις; Είσαι καλά;".
Οπότε που καταλήγεις; Στο να είσαι πιο προσεκτικός την επόμενη φορά..
Πού θα δώσεις αλλά και πού θα δοθείς..
Τες πα, ακόμη ένα παραλλήρημα..!
Και εις άλλα με υγεία...!
Labels: τελικά τι αξίζει;
posted by Winnie @ 2:35 PM
0 comments
