Χθες ήταν η 1η μέρα στη δουλειά. Ή καλύτερα να πω πρακτική;;
Όπως κ να το πώ ήταν..
Κουράστηκα!!
Αλήθεια!
Όχι ότι έκανα κ τπτ συγκλονιστικό, αλλά κουράστηκα.
Μάλλον ψυχολογικά. Πολλές πληροφορίες σε 1 μέρα.
Ήμανε κ άυπνη, καταλαβαίνεις..
Πρέπει να βρω τους ρυθμούς μου μάλλον..
Να κάνω ένα πρόγραμμα έτσι ώστε να κοιμάμαι κ να μην κουτουλάω από τις 5.
Ναι, πρέπει!
Σιγά- σιγά θα γίνει κ αυτό..
Όσο για το κλίμα στη δουλειά;
Καλά είναι..
Όσο είναι κ η άλλη πρακτικάρια μιά χαρά.
Από Δευτέρα θα δείξει που θα φύγει η κοπελιά.
Αλλά δν απογοητεύομαι.
Θα μάθω!
ΕΕΕ;;
Μάλλον..
Ελπίζω δλδ.
ΟΥΦ!
Δν μπορώ να το σκέφτομαι..
Άσε που πέρασε κ η ώρα κ πρέπει να κοιμηθώ.
Καλή μου συνέχεια!
:)
Σερφάρω...
Είμαι συνδεδεμένη στο steki και κοιτάω το προφίλ μου. Ημερομηνία εγγραφής κάπου στο Μάρτη- Απρίλη του 2003.
Τον 1ο μου χρόνο ως φοιτήτρια!
Κ τώρα έχουμε τέλη Μάρτη 2006. Πέρασαν 3 ολόκληρα χρόνια.
Μέσα σ' αυτό το διαστημα αλλαξάν πολλά.. Πάρα πολλα..
Συνήθειες, φίλοι, κολλητοί, παρέες, γενικότερα άλλαξε όλη η ζωή μου!
Μάλλον προς το καλό, με κάποιες εξαιρέσεις βέβαια..
Δεν μετανιώνω για όλα αυτά που έκανα κ έζησα.
Όλες οι στιγμές ξεχωριστές, η κάθε μία με τον τρόπο της.
Μέσα σε αυτά τα 3,5 χρόνια έχει παρελάσει πολύς κόσμος από τη ζωή μου. Λίγοι μπόρεσαν να μείνουν, πολλοί επέλεξαν να φύγουν.. αυτοί που έφυγαν.. Δεν ξέρω, που βρίσκονται, ούτε τι κάνουν. απλά τώρα βρίσκονται ως σκιές (όχι με την κακή έννοια) στο παρελθόν μου και που κ που με επισκέπτονται.
Το πώς τις δέχομαι, είναι άλλη ιστορία.
Τες πα, δν ξέρω που αποσκοπεί αυτό το ποστ, απλά έγραψα κάποιες σκέψεις οι οποίες ξεκίνησαν από μία ημερομηνία εγγραφής..Κ όπως λέει μία φίλη, "παράξενες οι σκέψεις που έρχονται ακάλεστες.."
Όμορφη μέρα σήμερα..
Ό,τι έπρεπε για καφεδάκι με τον αδερφούλη μου τον Κώστα..
Είχα καιρό να το δω και μου είχε λείψει..
Το αγαπάω αυτό το παιδάκι. Είναι ο εαυτός μου σε αρσενική έκδοση. Μοιάζουμε σε πολλά (αδερφάκια γαρ.. Τον μπαμπά τον ξέρουμε, τη μαμά, ακόμη την ψάχνουμε!) τον καταλαβαίνω κ με καταλαβαίνει. Έχει κάνει πολλά για μένα, το ξέρω ότι με νοιάζεται..
Στεναχωριέμαι όμως.. Εδώ κ καιρό δν είναι καλά κ το κακό είναι ότι δν μπορώ να κάνω κάτι ενώ θέλω τόσο πολύ να τον βοηθήσω..
Η λύση είναι μέσα του, αλλά είναι πολύ αδύναμος, δεν μπορεί να αποβάλλει αυτό που τον τρώει.
Τον νιώθω, το έχω περάσει κι εγώ αυτό το στάδιο, αλλά με βοήθησε να βγω πιο δυνατή.
Το ξέρω ότι κ ο Κωστής μου θα τα καταφέρει, του έχω εμπιστοσύνη.
Όπως κι αυτός ξέρει ότι είμαστε δίπλα του, κι εγώ και ο μπαμπάς μας..
Κουράγιο Κωστή μου..
Σου αξίζουν πολλά κ πίστεψέ με θα έρθουν!
:)
Αύριο.. ή καλύτερα σε λίγες ώρες θα ξέρω.
Είναι περίεργο. Με ένα τηλεφώνημα να αλλάζει ή όχι η ζωή σου.
Σήμερα είπα ψέματα στο φίλο "γιατρό".
Δε μ' αρέσει να λέω ψέματα, πόσο μάλλον σε αυτά τα παιδιά.
Του είπα ότι θα έμενα το βράδυ στο σπίτι της φίλης μου απ' το θέατρο (Πελίνα).
Ο μόνος λόγος που το έκανα αυτό ήταν γιατί ήθελα να μείνω μόνη μου. Μάλλον έπρεπε να μείνω μόνη μου.
Δεν ξέρω πώς θα περάσει αυτή η βραδιά. Δεν ξέρω τις αντιδράσεις μου.
Δεν θα ήταν δίκαιο να συμπαρασύρω κι άλλους σε αυτό.
Αυτό..;;
Σε ό,τι τελος πάντων περάσω σήμερα..
Σε λίγες ώρες λοιπόν, σε λίγες..
10/03/2006, κάπου στις 12 παρα..
Είμαι στο pc και κάνω πτυχιακή ώσπου χτυπάει τηλέφωνο.
Ήταν ο μπαμπάς, για το θέμα της πρακτικής.
Τη Δευτέρα θα έχουμε την τελική απάντηση από Καρδίτσα..
Τα χέρια μου έχουν παγώσει, η καρδιά μου είναι σφιγμένη.
Τη Δευτέρα θα ξέρω. Το καλό (επαγγελματικό) μάλλον ξέρω πού είναι αλλά δεν ξέρω αν είμαι έτοιμη να δεχτώ την πρόκληση.
Το καλό (συναισθηματικό)για μένα, ξέρω σίγουρα πού είναι και δεν είμαι έτοιμη να το αφήσω.
Τη Δευτέρα λοιπόν...
