Saturday, June 24, 2006

Πόση αγωνία μπορεί να κρύβει ένα τηλεφώνημα; «Έλα ρε μάνα, τι έγινε;»
Σε έβλεπα.. Από ένα σημείο κ μετά δν σε χωρούσε ο τόπος. Πηγαινοερχόσουνα στο χώρο σαν αυτούς που βλέπουμε στις ταινίες. Εσύ όμως ήσουν πέρα για πέρα αληθινός.. Για κακή σου τύχη έπρεπε να είσαι σε ‘κείνο το χώρο, αφού οι δικοί σου ήταν μακριά κ από στιγμή σε στιγμή περίμενες τηλεφώνημα. Είχες έρθει σε ‘μας. Δν άντεχες να είσαι στον ίδιο χώρο με τον άλλον! Ο «άλλος».. Τι αναισθησία Θεέ μου!! Το ίδιο του το αίμα περνούσε μία από τις σκληρότερες δοκιμασίες κι αυτός αλλού! Σ’ άλλη γη, σ’ άλλη χώρα! Πώς να αντέξεις να είσαι στον ίδιο χώρο μ’ αυτόν; Επέλεξες να είσαι στον χώρο μας.. Κ μετά το τηλεφώνημα. Το τηλεφώνημα που σ’ έκανε να χάσεις τη γη απ’ τα πόδια σου.. Ήλπιζες, ήλπιζες ότι τα πράγματα θα ήταν κάπως καλύτερα ή έστω θα παρέμενε σταθερή η κατάσταση. Δυστυχώς.. Εσύ φάνηκες πιο δυνατός από τον άλλον, είστε πολύ διαφορετικοί… Κ μετά; Μετά πνιγόσουνα. Δν το άντεχες. Σε έβλεπα, το καταλάβαινα.. Ήθελα απλά να σου κάνω μία αγκαλιά, να σου πω «κουράγιο, πρέπει να αντέξεις». Δν το έκανα.. Δν το επιτρέπει η θέση μου. Θα μου πεις κάτι τέτοιες στιγμές δν μετράνε «οι θέσεις». Δν το έκανα. Το όλο κλίμα δν βοηθούσε. Ξέρω, χαζές δικαιολογίες! Συγνώμη, ειλικρινά…
Μετά, έφυγες. Δν είπε κανείς τίποτα. Απλά σε κάποιον που σε ζήτησε (δν ήξερε) είπαμε να μην σε ενοχλήσει. Το λιγότερο που μπορούσαμε να κάνουμε..
Σε είδα την επόμενη. Αρχικά ήρθες μόνος, δν σε κατάλαβα. Μετά έφυγες κ όταν επέστρεψες δν ήσουν μόνος. Χάρηκα πολύ που δν ήσουν μόνος κ πιο πολύ γι’ αυτόν που ήρθε μαζί σου. Συγκινήθηκα. Τον τελευταίο καιρό μου φέρεται πολύ γλυκά, πολύ πατρικά. Ίσως με συμπαθεί τελικά. Είναι καλός άνθρωπος. Έχει τις παραξενιές του, όπως όλοι μας, αλλά τελικά είναι καλός. Προσπαθεί πολύ για ‘σένα κ τον άλλον. Νομίζω είναι ο μεγάλος του καημός. Το παλεύει.. Ίσως αυτές οι «εκρήξεις» εκεί να οφείλονται. Μακάρι να μπορέσω, να γίνει κάτι, να πάνε όλα καλά, κ να τον γνωρίσω περισσότερο.
Αυτές τις γραμμές, μάλλον δν θα τις καταλάβουν πολλοί. Δν πειράζει, άλλωστε εσένα αφορούν. Εσύ όμως, δν θα τις διαβάσεις ποτέ.. Κ αυτό θέλω! Δν θέλω να ξέρεις τίποτα για όλα αυτά. Στήριξε αυτούς τους ανθρώπους που μπορείς. Αυτό θέλω κ αυτό εύχομαι για σένα..

0 Comments:

Post a Comment

<< Home